Jip, dat is het weer hier. Eens zon, eens regen. Eens volle blauwe lucht en 5 minuten erna bewolkt. Wisselvallig is niet alleen het weer. Ik doe een poging om de rollercoaster aan gevoelens van de voorbije 2 weken te omschrijven: doodmoe, schrik, spanning, emotioneel, diep gelukkig, intense beleving, genieten, vervulling van onze behoefte om te springen in het onbekende, …
Sinds deze verhuis voel ik een diep respect voor iedereen die eens langs zijn neus weg vermeldt: ‘ik ben verhuisd’. Dit is een heel ingrijpende gebeurtenis die tonnen energie vraagt. Ik heb de laatste tijd al meermaals gezegd dat ik mij na ons buitenlands avontuur wellicht zal willen settlen in de klassieke zin van het woord: een huis kopen, opdoen, een moestuin aanleggen voor jaren ver, nog één keer verhuizen, … Wat ben ik bovendien ook al gelukkig geweest dat we niet naar Zuid-Afrika of Noord-Amerika moeten vertrekken! Het is maar een beetje water & één trein van België verwijderd. En toch waren er emoties bij het afscheid. Ook nu we hier zijn, is het zoeken, en zoeken gaat inherent gepaard met ambetante gevoelens. Ik moet zoeken naar een job. Hopelijk vind ik er één die ik graag doe. Hopelijk moet ik niet té veel werken. Hopelijk zal het voldoende uitdaging bieden. Hopelijk… En Anna en ik moeten zoeken naar een structuur waarin we ons beide goed voelen: een hele dag speelpleinen is – heb ik ondervonden – niet aan mij besteed en een bezoekje aan Londen centrum zonder dat er ontspanning is voor Anna, is ook niet ideaal. Anna laat dat trouwens luid en duidelijk blijken. Maar we hebben een deal gesloten! Deze gaat als volgt. Stap 1: ik zoek naar speelpleinen in Londen centrum. Stap 2: ik zoek in die buurten naar de dingen die ik wil bezoeken / doen. Stap 3: Anna speelt & ravot tot ze moe is en zin heeft in een rondleiding per buggy. Stap 4: ik heb me-time!
Er is gelukkig ook heel veel zon. Michael is maandag gestart in zijn functie als Senior Electrical Engineer bij Iberdrola. Hij heeft het er goed. Er zullen veel uitdagingen zijn, hij heeft nu al een duidelijke toegevoegde waarde met zijn offshore ervaring en er is een klik met de collega’s. Met de metro staat hij op 40 min op zijn werk. Wat een verademing tegenover het traject Gent –Leuven. We hebben ook een zeer leuk appartementje gevonden met veel licht, met een zuid-west gericht terras, in een rustige wijk, vlakbij een gigantisch park met – belangrijk – een speelplein! Clapham – Kleppem voor de West-Vlamingen – is een buurt naar ons hart. Het is een beetje als een dorp in een wereldstad. We voelen ons hier thuis. Het thuiskomen beperkt zich bovendien niet alleen tot het werk en onze ‘housing’. We komen hier ook thuis in onze relatie. Heerlijk om zoveel tijd voor elkaar en Anna te hebben. We komen ook thuis in onze zin voor avontuur en zin om in het buitenland te vertoeven. Eindelijk hebben we een droom tot werkelijkheid gebracht. Het voelt goed en het komt hier ook wel goed…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten